The small lake nearby Wat Pa Salawan Temple called by locals as "Nong Kae Chang" or Kae Chang Lake.
วัดป่าสาลวัน ที่ปัจจุบัน กลายเป็นวัดป่าที่อยู่ในเขตเมือง เนื่องจากเมืองขยายเติบโต ใกล้บริเวณวัดคือ หนองแก้ช้างและชุมชนโดยรอบ เดินทางไปทำงานขับรถผ่านทุกวัน เคยเห็นจากวันที่บรรยากาศโดยรอบแสนจะเปลี่ยว จนปัจจุบันคึกคักไปด้วยผู้คน มีร้านอาหารอร่อยๆ นั่งทานไปชมวิวใกล้น้ำ แถมหนองแก้ช้างยังกลายเป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจ ของคนอาศัยบริเวณรอบๆ ภาพที่เห็นหลังท้องน้ำนั้น คือ บูรพาจารย์เจดีย์ เริ่มก่อสร้างในปีพ.ศ. 2543 บนสถานที่ที่เคยตั้งเมรุชั่วคราว ซึ่งใช้พระราชทานเพลิงศพหลวงพ่อพุธ ฐานิโยใน
ย้อนหลังไปประมาณ 30 กว่าปี สมัยที่วัดป่ายังเป็นป่าอยู่ ส่วนมากเป็นป่าไม้ไผ่ บริเวณรอบๆวัด ภายนอกกำแพงเป็นทางเกวียนโดยรอบ และเป็นป่าช้าทั้งหมด ทางด้านอนามัยทิศใต้เป็นทุ่งนา มีบริเวณที่ผืนดินเป็นดินเหนียว ซึ่งชาวบ้านมักจะเอาดินเหนียวมาปั้นเป็นอิฐมอญเผาขายกัน ส่วนด้านข้างเมรุหรือเมรุเผาศพซึ่ง ปัจจุบันทุบทิ้งแล้ว เป็นบริเวณหนองน้ำเล็กๆ เมื่อก่อนเขาเรียกหนองน้ำนี้ว่า "หนองหัวช้าง" ต่อมา กลายเป็นหนองน้ำใหญ่ขึ้น อยู่นอกกำแพงข้างเมรุ มักจะมีกองเกวียนผ่านบริเวณแห่งนี้ และพานช้างจะนำช้างผ่านมาทางนี้เป็นประจำเพื่อมาพักบริเวณหนองน้ำนี้ ต่อมาชาวบ้านจึงเรียกหนองน้ำนี้ว่า "หนองแก้ช้าง" และยังคงเรียกติดปากอยู่จนทุกวันนี้
